Al nome de Deo amen; 1409, dì 7 6 de novembre. Io fuy ecquà co· la gratia de Deo questa domeneca passata che fo dì 3 de quisto mese (e) quisto dì col nome de Deo me parto d'ecquà (e) mectome in camino. Avisove de le nove d'ecquà se dicono, como e· re Aleviscio è intrato in Roma (e) como le terre del Patrimonio se sonno rebellate a· re Lancilao, cioè Orveto, Monte Fiascone, Viterbo (e) multe altre terre; credo oramay tucto quillo pagese se manterrà per la Chiesie de Roma, como è Campagnia, lu Patrimonio, el Ducato, la Marca, Romagna, sicché re Lancilao non averà da poder far novità in Tuscana né anche in nostro pagese (e) le cose prospera assa' bene, che Deo n'abia laude. Avisove del ronçino, che s'è portato bene; (e) per lu camino me fici fameglio de Tomasso Biliocto perché me era ademandato (e) avisove como ce abbi la spada. Altro non dico; sò sempre vostro; Cristo ve guarde. A me scordo de pagar ellà ad Antonio de Auder per resto de lane li. ij; pagatele ellà perché io l'ò messe in conto ecquà cioè ad Antonio de Auder. De le x balle de la carta ch'io manday ecquà se n'è furata una; quisti, cioè Cristofano, (e) però non se ne accorse perfi' ell'altreri quando l'abbe venduta, sicch'io vado cercando una balla de carta; se quisti se ne fosse acorti da lo primo, serriase retrovata; mo' è tanti dì che non è da farne mentione che reaver se pocça; (e) avisove che Cristofano me fa più honore che non merito in tucto. Gilio de Amoruso saluta in Barçelona. Domino Francischo de Marco (e) conpagni in Valença.